Turystyka grecka

Język grecki przede wszystkim jest niepowtarzalnym językiem i co ciekawe, jedynym naturalnym językiem helleńskim, który nie wymarł. Sama nazwa została wymyślona przez Rzymian, Grecy bowiem mówili o nim “język helleński”.Jest to bardzo ładny i ciekawy język. Pierwszą kwestią, dla nas nieco skomplikowaną, stanowi alfabet, który odbiega od klasycznego stosowanego w kulturze łacińskiej. Występują w nim specyficzne litery, których należy się nauczyć w pierwszej kolejności, jeśli chce się coś przeczytać. Jeśli chodzi o wymowę, to większość głosek w Polsce wymawia się podobnie, z kilkoma dodatkowymi głoskami charakterystycznymi dla Grecji. Przykładowo: Η η- ήτα [ita] wymawia się jak polskie “i”, jak w słowie ήλιος [iljos] – słońce albo Φ φ-φι [fi] wymawia się jak “f” i pojawia się w słowie φως [fos] – światło. Język grecki zawiera także dwuznaki, czyli połączenia liter, które czyta się nieco inaczej, jak na przykład ευ [ew] (w słowie Ευρώπη [ewropi] – Europa), γχ [nch] (w słowie άγχος [anchos] – stres), τζ [dz] (w słowie τζάμι [dzami] – szyba). Śledząc grecki alfabet, można zauważyć również, że istnieje możliwość zapisu konkretnych głosek na kilka sposobów, np. “o” można zapisać jako Ο ο lub Ω ω, “e” może być Ε ε lub Αι αι, a “i” funkcjonuje aż na pięć sposobów – Η η, Ι ι, Υ υ, Ει ει oraz Οι οι. W języku greckim ważny jest także akcent, o czym warto pamiętać, ponieważ niewłaściwe zaakcentowanie wyrazu potrafi diametralnie zmienić jego znaczenie. Oprócz tych elementów język grecki posiada gramatykę, którą po prostu trzeba opanować. W Grecji, zwłaszcza w regionach najchętniej odwiedzanych przez turystów, wielu mieszkańców mówi również po angielsku, niemiecku i francusku, więc jeśli znasz te języki, będziesz mógł dogadać się bez żadnego problemu. Wysiłek włożony w naukę greckich słówek to sposób na okazanie szacunku wobec Greków, ale również pierwszy krok do pełnego zanurzenia się w greckim doświadczeniu. Warto również zauważyć, że termin „język grecki” jest mało precyzyjny, ponieważ może się odnosić do kilku faz rozwojowych języka, z których każda posiada własną nazwę. W długiej historii greki można w dużym uproszczeniu wyróżnić następujące fazy rozwoju:

• Greka mykeńska- najstarsze stadium rozwoju greki, używana na Krecie i Półwyspie Peloponeskim miedzy XVI a XI w. p.n.e.
• Greka archaiczna- wczesne stadium rozwoju, używana w Helladzie w okresie ciemnym, po upadku cywilizacji mykeńskiej, znana przede wszystkim z dzieł Homera
• Greka klasyczna- język silnie zróżnicowany dialektalnie, używany w okresie Starożytnej Grecji (500-350 p.n.e.) jest to najważniejszy z języków starożytności.
• Greka koine- greka wspólna, używana w okresie od ok. 350 r. p.n.e. do 3000 r. n.e, powstała w wyniku wymieszania się różnych dialektów greki klasycznej z łaciną.
• Język nowogrecki, inaczej demotyk- używany współcześnie, głównie na terytorium Grecji i Cypru; oprócz standardu literackiego w grece nowożytnej występuje szereg dialektów, w dużym stopniu wzajemnie zrozumiałych.