W Grecji uprawia się 17 dyscyplin sportowych. Najpopularniejszymi są piłka nożna, piłka ręczna, piłka siatkowa, koszykówka, piłka wodna oraz lekkoatletyka. W skład sportów lekkoatletycznych wchodzą: biegi (sprinterskie, średnie, długie, przez płotki, maratony, sztafetowe), chody (10 km, 20 km, 50 km), rzuty (oszczepem, młotem, dyskiem, pchnięcie kulą), skoki (wzwyż, w dal, o tyczce, trójskok) i wieloboje (czwórbój, pięciobój, siedmiobój, dziesięciobój).
Sporty lekkoatletyczne początkowo prezentowano na Igrzyskach Olimpijskich. Odbywały się co cztery lata, począwszy od roku 776 p.n.e. do roku 393 n.e. Obchodzono je latem od końca lipca do początku września. W starożytnej Grecji sport uważano za ważny element edukacji chłopców i pozytywnego kształtowania charakterów. Grecy cenili rywalizację sportową oraz uważali, że wygrana jest znakiem boskiej przychylności dla zawodnika.
Sport dla starożytnych Greków miał także znaczenie religijne – największe zawody odbywały się z okazji świąt religijnych. Każda polis grecka miała własny kalendarz imprez sportowych, na których miejscowi sportowcy podejmowali współzawodnictwo ku czci bogów. Każdego roku odbywały się przynajmniej dwa wielkie igrzyska, a było też wiele imprez lokalnych i urządzanych z powodu szczególnych okazji. Nagrody w igrzyskach panhelleńskich były symboliczne, bywały one jednak także wysokie i konkretne, w przedmiotach i monecie, a także w honorach i przywilejach przyznawanych przez miasto ojczyste. Ogromne znaczenie, jakiego nabierały igrzyska, prowadziło do powstania sportu zawodowego.
Reprezentacja Grecji w piłce nożnej mężczyzn swój pierwszy oficjalny mecz międzypaństwowy rozegrała w 1920 roku. W meczu pierwszej rundy Grecy przegrali 0:9 z reprezentacją Szwecji. Kolejny mecz reprezentacja Grecji rozegrała dopiero w 1929 roku. Gospodarze przegrali wówczas z drugą reprezentacją Włoch 1:4. Drużyna Grecji uchodziła za piłkarskiego słabeusza – w latach 1954–1990 eliminacje do kolejnych mistrzostw świata kończyła na ostatnim lub przedostatnim miejscu w grupie.
Na kolejny awans do wielkiej imprezy Grecy musieli czekać czternaście lat – w 1994 roku zadebiutowali na Mundialu dzięki udanym kwalifikacjom, w których reprezentacja Grecji zajęła pierwsze miejsce w grupie. Na Mistrzostwach Europy w 2004 roku drużyna Grecji wygrała. W eliminacjach do Mistrzostw Europy w 2020 roku Grecy trafili do grupy J z Włochami, Finlandią, Bośnią i Hercegowiną, Armenią i Liechtensteinem. Po rozegraniu dziesięciu spotkań zajęli trzecie miejsce w grupie z 14 punktami na koncie i nie awansowali do finałów Euro.
Za funkcjonowanie greckiej reprezentacji w koszykówce odpowiedzialny jest Grecki Związek Koszykówki – Ελληνική Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης. Grecja została członkiem FIBA w 1932. A1 Ethniki to najwyższa zawodowa liga koszykówki w Grecji. Prowadzona jest przez Stowarzyszenie klubów greckiej koszykówki i jest jedną z najlepszych lig w Europie. W jej skład wchodzi 14 drużyn, a rozgrywki przebiegają od października do czerwca.
Narciarstwo jest w Grecji sportem młodym ze względu na trudne do przewidzenia warunki śniegowe i po części z powodu krótko trwającego sezonu. Najbardziej rozwinięty ośrodek narciarski znajduje się na Parnasie – legendarnej górze w pobliżu Delf. Inne ważniejsze ośrodki narciarskie to Velúchi koło Karpeníssionu w centralnej Grecji, Chelmós niedaleko Kalávrity na Peloponezie i Vérmion w Macedonii. Trochę niżej położone tereny narciarskie leżą w okolicach Pisodéri koło Flóriny oraz niedaleko miejscowości Métsovo w Epirze. Na narty świetnie nadają się też góry Pílion.
